معنی اجتناب
لغت نامه دهخدا
اجتناب. [اِ ت ِ] (ع مص) احتراز. پرهیز. پرهیز کردن. پرهیزیدن. دور شدن. (منتهی الارب). دوری جستن. تجنب. تجانب. دوری. کناره کردن. گریختن از:
مانا جناب بستی با منعمان دهر
زین روی باشد از همگان اجتناب تو.
مسعودسعد.
حامد او تقوی و زهد در دنیا و پرستاری اولی القُربی و مادح وی اجتناب از هوی و عصیان. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی). || با یک سوی شدن. (تاج المصادر). بیکسو شدن. (زوزنی). پهلوشدن. گوشه گرفتن. (منتهی الارب). || جُنُب شدن. (تاج المصادر) (زوزنی) (منتهی الارب). ناپاک شدن از آرمش.
- اجتناب کردن، پرهیز کردن. دوری کردن.
- اجتناب گرفتن، اجتناب کردن:
بادا جناب حضرت تو مرجع حیات
بگرفته حادثه ز جناب تو اجتناب.
انوری.
- اجتناب نمودن، اجتناب کردن:
همتش کز جیفه ٔ دنیا نماید اجتناب
بشمرد لوح طلسم گنج از لوح مزار.
محمدسعید اشرف.
فرهنگ معین
(اِ تِ) [ع.] (مص ل.) احتراز، خودداری کردن.
فرهنگ عمید
دوری کردن، پرهیز کردن،
حل جدول
فرهنگ واژههای فارسی سره
دوری، پرهیز، گریز، پرهیز کردن
کلمات بیگانه به فارسی
دوری
مترادف و متضاد زبان فارسی
احتراز، استنکاف، امتناع، امساک، پرهیز، تحاشی، تحرز، حذر، خودداری، دوری، کنارهگیری
فارسی به انگلیسی
Elusion, Evasion
فارسی به عربی
تجنب
فرهنگ فارسی هوشیار
احتراز، پرهیز، دوری
فرهنگ فارسی آزاد
اِجْتِناب، دوری جستن، دوری کردن،
معادل ابجد
457