معنی اجتیاز

اجتیاز. [اِ] (ع مص) گذشتن از جائی و رفتن. بگذشتن. (تاج المصادر) (زوزنی). بریدن مسافت را: راه اجتیاز او بر منازل غز بود و غزیان چند مرحله بر عقب او میرفتند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی).
خالدین شد نعمت و منعم علیه
محیی موتی است فاجتازوا الیه.
مولوی.

(اِ) [ع.] (مص ل.) گذر کردن.

عبور کردن، گذشتن از جایی، گذشتن،

گذشتن از جایی

راه بریدن در نور دیدن بگشتن رفت و برگشت (مصدر) گذشتن از جایی و رفتن بگذشتن.

422