معنی اختراعی از یوهان کپلر

تلسکوپ نجومی

اخترشناس آلمانی کاشف قوانین حرکت سیارات

ستاره شناس آلمانی کاشف قوانین حرکت سیارات

کاشف قوانین حرکت سیارات

آکومولاتور قابل شارژ

گالوانومتر عقربه ای

کپلر. [ک ِ ل ِ] (اِخ) (1571- 1630 م.) ریاضی دان و منجم مشهور ایتالیایی. وی در شانزدهم ماه مه 1571 در ویل (ووتمبرگ) بدنیا آمد پدرش میخانه ٔ محقری داشت. و خود وی تا 1584م. به نگاهداری حیوانات مشغول بود در این سال به سبب بیماری، ناچار از این کار دست کشید و او را به مدرسه ٔ طلاب پروتستان و سپس بر اثر هنر و استعدادش به دانشگاه توبینگن فرستادند. در آنجا به فرا گرفتن ریاضیات پرداخت و معلم ریاضیات مدرسه ٔ شبانه روزی پروتستان در گراتز شد. پس از آن به سبب مخالفت حکام با افکار و عقایدش از ایتالیا گریخت و به دانمارک پناه برد و در آنجا به مطالعه درباره ٔ ستارگان پرداخت و سه قانون مهم نجومی خویش را کشف و منتشر کرد ازین قرار:
1- هر سیاره به دور خورشید یک مسیر بیضی شکل طی می کند.
2- خط راستی که سیاره را بخورشید وصل می کند، در زمانهای متساوی مساحات متساوی می پیماید. هر قدر سیاره روی این مسیر به خورشید نزدیکتر باشد حرکت آن نیز سریعتر است.
3- اگر سال را بمنزله ٔ واحد زمان و فاصله ٔ زمین از خورشید را واحد طول فرض کنیم مجذور مدت دوران یک سیاره به دور خورشید مساوی با مکعب فاصله ٔ آن از خورشید است. بمدد قانون سوم می توان با در دست داشتن مدت دوران آن، فاصله اش را از خورشید معین کرد.
نیوتن با مجهز بودن به این قوانین توانست قانون جاذبه ٔ عمومی را کشف کند. کپلر در پانزدهم ماه نوامبر 1630 م. در راتیسبون در نهایت فقر و بی چیزی زندگی را بدرود گفت. (از تاریخ علوم پی یر روسو).

نظام کپلر. [ن ِ م ِ ک ِ ل ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) مقابل نظام بطلمیوس. نظریه ٔ مرکزیت خورشید. رجوع به کپلر شود.

اختراعی. [اِ ت ِ] (ص نسبی) من درآوردی. من عندی. پیش خودی.

یوهان. [ی ُ] (اِخ) گوتفرید وتسشتاین (1256 هَ. ق. / 1840 م. - 1323 هَ. ق. / 1905 م.). خاورشناس آلمانی که از طرف کشورش در دمشق کنسول بود و در آنجا عربی را فراگرفت و مخطوطات گرانبها و نفیس گرد آورد و به برلن بازگشت و دو کتاب «مقدمهالادب » و «معجم العربیه و الفارسیه» زمخشری را منتشر ساخت و خاطرات و شرح سفر خود را به حوران و بادیهالشام به آلمانی نوشت. (از اعلام زرکلی).

یوهان. [ی ُ] (اِخ) لودویک برکهارت. خاورشناس و جهانگرد سویسی. به سال 1199 هَ. ق. / 1784 م. در لوزان متولد شد و به سال 1806 م. به انگلستان رفت و در لندن و کمبریج تدریس کرد. آنگاه به حلب رفت و عربی را فراگرفت و قرائت قرآن کرد و در اسلام تفقه نمود و تدمر ودمشق و مصر و نوبه و شمال سودان را دیدن کرد و سپس به سوی حجاز برگشت و در حالی که مسلمان شده بود و یا تظاهر به اسلام می کرد نام خود را به ابراهیم بن عبداﷲ برگرداند. مناسک حج را به جای آورد و سه ماه در مکه اقامت کرد و به سال 1817 م. در قاهره درگذشت. وی همه ٔ مخطوطات خود را به دانشگاه کمبریج وقف کرد. نوشته های او را که همگی درباره ٔ خاطرات و یادداشتهای سفر می باشد جمعیت افریقائیان در انگلیس نشر کردند. یوهان که انگلیسیان او را «جون لویس » گویند به عربی «امثال عربیه» با ترجمه ٔ انگلیسی دارد. (از اعلام زرکلی).

یوهان. [ی ُ] (اِخ) یاکب (یعقوب) رایسکه. خاورشناس و پزشک آلمانی. به سال 1128 هَ. ق. / 1716 م. در زربیج از توابع ساکس متولد شد و در هاله ٔ آلمان عربی آموخت و در لیدن تحصیلات خود را تکمیل کرد و به استادی پزشکی و زبان عربی در لیدن تعیین شد و به سال 1188 هَ. ق. / 1774 م. در لایپزیک درگذشت. وی «تاریخ ابی الفداء» را با ترجمه ٔ لاتینی آن در 5جلد به دستیاری آدلر و نیز «نزهه الناظرین فی تاریخ من ولی مصر من الخلفاء والسلاطین » تألیف مرعی بن یوسف را منتشر ساخت. و مقامات حریری و معلقه ٔ طَرَفه و رسالهالجدیه ابن زیدون باشرح صفدی را به زبان لاتینی و برگزیده ای از اشعار متنبی را به زبان آلمانی برگرداند. (از اعلام زرکلی).

کِپْلِر Johannes Kepler مُنجّـــم شهیـــر آلمــانــی (1571-1630) که قوانین تکمیلی خصوصاً سه قانون مشهور درباره سیر بیضوی هر سیّاره بدور خورشید ارائه نمود. وی مانند کپرنیک (1543-1473) و براهه Brahe
(1601-1546) و گالیله (1642-1564) و نیوتن (1727-1642) از مؤسسین هیئت جدید می باشد (به هیئت جدید مراجعه شود)،

من درآوردی، پیش خودی

مخترع

1614