معنی اخرا
لغت نامه دهخدا
اخرا. [اُ] (یونانی، اِ) (گِل...) نام خاکی برنگ زرد و سرخ وجز آن که در بعض سواحل و جزائر جنوبی ایران هست و از آن رنگ گیرند. و گِل ِ مختوم قسمی از آن است. ارتکان. ارتکین. گلک (اصطلاح جزیره ٔ قشم و هرمز). فاده.
فرهنگ معین
(اُ) [یو.] (اِ.) یک نوع خاک رس به رنگ های مختلف زرد، نارنجی، قرمز، قهوه ای که آن را در نقاشی و رنگ کاری به کار می برند.
فرهنگ عمید
نوعی خاک رس به رنگهای مختلف زرد، سرخ، و قهوهای که برای ساختن رنگهای نقاشی به کار میرود،
(صفت) به رنگ اخرا،
حل جدول
نوعی خاک رس
فارسی به انگلیسی
Ocher
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) یک نوع خاک رست که با امح آهن آمیخته شده و در نتیجه برنگ زرد نارنجی قرمز قهوه یی در آمده باشد. در بعضی از سواحل و جزایر جنوبی ایران (از قبیل جزیره هرمز) بفراوانی موجود است و آنرا استخراج میکنند و در نقاشی و رنگ کاری بکار میبرند. سابقا نوعی از آنرا برای بند آوردن خون استعمال میکردند. گل مختوم نوعی از آن است ارتکان ارتکین گلک فاده گل اخرا، قهوه یی مایل بقرمز از گروه رنگهای جسمی
معادل ابجد
802