معنی ادمان

ادمان. [اُ] (ع ص، اِ) ج ِ آدم. مردم گندم گون. گندم گونان. || آهوی سفید. (مهذب الاسماء).

ادمان. [اِ] (ع مص) پیوسته کاری کردن. (تاج المصادر بیهقی). پیوسته و همواره کردن چیزی را. دائم کردن کاری را. (غیاث اللغات):
رفتن تیر شاه برسم گور
هست از ادمان نه از زیادی زور.
نظامی.
و در کار عشرت و ادمان تلهی، گوئی نصیحت قهستانی را بسمع قبول استماع نموده:تمتع من الدنیا... (جهانگشای جوینی).
- ادمان خمر، پیوسته خوردن شراب. مداومت شراب. استلاج. دائم الخمر بودن. پیوسته خوردن می را. (منتهی الارب).

ادمان. [اَ دَ] (ع اِ) نام درختی است. || پوسیدگی و سیاهی تنه ٔ خرمابن.پوسیدگی و سیاهی که به خرمابن رسد. (منتهی الارب).

ادمان. [اَ] (ع اِ) نوعی درخت که در گرما می روید. || آفتی است که به خرمابن عارض شود. (منتهی الارب).

ادمان. [اُ] (اِخ) یعقوب گوید: شعبه و شکافیست در جانب راست بدر و تا بدر سه میل مسافت دارد. کثیر گوید:
لمن الدیارُ بأبرق الحنان
فالبُرق فالهضبات من اُدمان.
(معجم البلدان).

(تک: ادم) گند مگونان (مصدر) پیوسته و همواره و دایم کاری را کردن. یا ادمان خمر. پیوسته شراب نوشیدن مداومت در شراب خوارگی دایم الخمر بودن.

(اِ) [ع.] (مص م.) پیوسته و دایم کاری را کردن.

مداومت کردن

ادمان

اعتیاد

میخوارگی , اعتیاد به نوشیدن الکل , تاثیر الکل در مزاج

میل مفرط به نوشابه های الکلی , جنون الکلی

اِدْمان، مداوَمَت کردن، ادامه دادن (بکاری)،

اَدمان، مُلازم، پابرجا، درختی است که در مناطق گرم میروید،

مداومت کردن در انجام کاری،
پیوسته شراب خوردن، شراب‌خوری مداوم،

96