معنی ارتعاش

ارتعاش. [اِ ت ِ] (ع مص) لرزیدن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب). ارتعاد. لرز. لرزه. رَجف. رجفه. زلزال. رِعدَه. با خود لرزیدن. (مؤید الفضلاء). با خویش لرزیدن. (آنندراج): ارتعاش انگشتان:
چون بدرد شرم گویم راز فاش
چند از این صبر وزحیر و ارتعاش.
مولوی.
دست کان لرزان بود از ارتعاش
و آنکه دستی را تو لرزانی ز جاش.
مولوی.
|| لرزانیدن. (زوزنی). || (اِ مص) حالی چون تشنج در اعضاء آلیه. || (اصطلاح فیزیک) لرزش سریع جسم را گویند که مولد صوت میشود مانند ارتعاش تیغه ٔ فلزی یا سیم آلات موسیقی.
- ارتعاش صوت، لرز در آواز. ج، ارتعاشات.

(مص ل.) جنبیدن، لرزیدن، (مص م.) لرزاندن، (اِمص.) لرزه. [خوانش: (اِ تِ) [ع.]]

به لرزه درآمدن، لرزیدن، لرزش،
(فیزیک) لرزش سریع جسم که مولد صوت می‌شود، مانند ارتعاش سیم‌ها و تارهای آلت موسیقی،

لرزش

لرزیدن

لرزش، لزرش، لرزه، لرزیدن، نوسان

تزلزل، رعشه، لرز، لرزش، لرزه، نوسان

Flutter, Jar, Pulsation, Quaver, Quiver, Shiver, Shudder, Thrill, Tremble, Tremor, Tremulousness, Vibrancy, Vibration

ارتجف، اهتزاز، رعشه، قشعریره، هزه

به لرزش در آمدن

اِرْتِعاش، لرزیدن، بلرزه در آوردن،

Vibration [noun]

972