معنی ارخالق
لغت نامه دهخدا
ارخالق. [اَ ل ِ / ل ُ] (ترکی، اِ) (ظ. از: ارخا، پشت + لیک یا لِق، علامت نسبت، بمعنی پشتک. منسوب به پشت) قبائی کوتاه تر در زیر قبای مردان. جامه ای که طلبه ٔ علوم دین و کسبه زیر قبا پوشیدندی. || نیم تنه ٔ روئین زنان. || نوعی از قماش نازک.
فرهنگ معین
(اَ لِ یا لُ) [تر.] (اِ.) نیم تنه ای که مردان و زنان می پوشیدند و لای رویه و آستر آن پنبه قرار می دادند.
فرهنگ عمید
لباس کوتاه آستردار از جنس ترمه، مخمل، یا زری،
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Jersey
فرهنگ فارسی هوشیار
جامه ای که طلبه علوم دینی و کسبه زیر قبا میپوشند، نوعی قماش نازک
معادل ابجد
932