معنی از ادبا و مورخان قرن هفتم

عطاملک جوینی

همام تبریزی

عطار نیشابوری

همام تبریزی

مولوی

ادیب

Literati

جمع ادیب، ادب دهندگان

(صفت) عددترتیبی برای هفت درمرحله هفت: ((باب هفتم درلطایف اشعار ایمه وعلما ء. . . ))

هفتم. [هََت ُ] (عدد ترتیبی، ص نسبی) آنکه پیش از هشتم و پس از ششم قرار میگیرد. ردیف هفت از هر چیز متعدد و قابل شمارش: روز هفتم، نفر هفتم، خانه ٔ هفتم، کلاس هفتم.

شمس ادبا. [ش َ س ِ اُ دَ] (اِخ) میرزا سیدمحمد پسر حاجی سیدرضی لاریجانی. حکیم و عارف. به سال 1253 هَ. ق. در اصفهان به دنیا آمد. از دوستان هدایت مؤلف مجمعالفصحا بود و مدیحه ای درباره ٔ وی و تذکره اش پرداخت. ابیات زیر از قصیده ٔ توحیدیه ٔ اوست که به فارسی سره ساخته و کلمه ٔ تازی و جز آن بکار نبرده است:
پدیدآرنده ٔ هستی و آرایشگر کیهان
که بودش را نخستین نی چنان کش نیستش پایان
نه بر بخرد بود پیدا که چون گسترد این پهنا
به بر دانا هویدا آنکه چون افراخت این ایوان
کجا اندیشه یابد ره ز چون و چند این بنگه
که چون آراست مهر و مه گهی پیدا گهی پنهان
درین دشت و درین هامون چو پرگارند سرگردان
ارسطالیس و افلاطون و بطلیموس و بوریحان
که چون بر یک روش آردهماره چنبر گردون
چه سان یک کالبد بسرشته از این چار اخشیجان
گهی از ابر آراید چمن چون دامن مینو
گهی از باد پیراید سمن چون زلف مهرویان.
(از مجمع الفصحاء ج 2 صص 212-213).
رجوع به همین مأخذ شود.

هفتم

عطار نیشابوری

علامه حلی

اوحدی مراغه ای

1794