معنی از ایزدان بابِل و سومر
حل جدول
ایستر
از ایزدان سومر و بابل
آنو
سومر
تمدن کهن میان رودان
تمدن باستانی میان رودان
ایزدان
ربوب
کلده، سومر
تمدن کهن میان رودان
ایزد ایزدان
کا
کلده ، سومر
تمدن کهن میان رودان
اثر ایزاک بابِل
داستان هایى از اودسا
اهریمن قوم سومر
آنکیدو
واژه پیشنهادی
لغت نامه دهخدا
سومر. [م ِ] (اِخ) شومر. کشوری باستانی در قسمت سفلای بین النهرین، مجاور خلیج فارس و درجنوب کشور راکد. شهرهای سومر عبارت بود از «اور»، «اوروک »، یا «ارخ »، «نیب پور»، «لارسا». در سفر پیدایش این ناحیه را سرزمین «شنعار» نامیده اند. سومریان از 5000 ق.م. در سومر سکونت داشتند و آنان یکی از تمدنهای بسیار قدیم را در بین النهرین ایجاد کردند. حکومت آن در حدود 3000 ق.م. تشکیل گردید و در هزاره ٔ دوم (2115 ق.م.) منقرض شد و قلمرو آنان ضمیمه ٔ آشور و بابل گردید. دین سومریان پرستش ارباب انواع بود. رئیس شهر را پاتسی مینامیدند، و او امور دینی، کشوری و لشکری را اداره میکرد. پادشاهان سومر و اکد غالباً با یکدیگر در جنگ بودند و گاه غالب و گاه مغلوب میشدند وربقه ٔ اطاعت رقیب را بر گردن مینهادند. و ملوک سومرپیشوای دین هم بودند و خود را قائم مقام و کاهن اعظم خداوند شهر خویش میخواندند و بیشتر دارائی خود را صرف ساختن معابد وی میکردند و تا میتوانستند عبادتگاه را بزرگ و زیبا میساختند. (از فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ عمید
ایزد
معادل ابجد
428