معنی از توابع استان فارس

نرمان

مادرسلیمان

مصیری

استهبان، تنگ براق، سبزه چیر، فدامی، تنگ رغز، پراشکفت، چیکان، مارگون، هرایجان، قلات، چرو، خرقه، حکیم‌باشی، تنگه بستانک (بهشت گمشده)، دشتک، چکچک، تنگسا، حسنی پاچر، تارم

فامور

فسا

جهرم

بوانات

داراب

وراوکا

نرمان

مهر

توابع. [ت َ ب ِ] (ع ص، اِ) ج ِ تابع. (از اقرب الموارد) (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). جمع تابع وتبع، مفرد هم آمده است. (آنندراج). ج ِ تابعه. (ناظم الاطباء). || ملحقات و لواحق و متع-لقات وهر چیز که پیروی کند چیز دیگری را و نیز لفظی که پیروی لفظ دیگر نماید مانند «حَسَن بَسَن ». (ناظم الاطباء). || اسمهایی که اِعراب آنها بر سبیل تبعیت غیر باشد چون صفه، بدل، عطف بیان، عطف بحروف.
- توابع خطابت، آنچه توابع خطابت بود که آنرا تحسینات و تزیینات خوانند. رجوع به اساس الاقتباس صص 574-585 شود.

فارس. [رِ] (اِخ) حطاب بن حنش فارس. رجوع به حطاب بن حنش شود.

فارس

1340