معنی از خواص گیاه مرزه

ضد نفخ

مرزه. [م ُ زَ](ع اِ) غلیواژ یا مرغی شبیه به عقاب.(منتهی الارب)(از اقرب الموارد)(از متن اللغه).

مرزه. [م َ زَ / زِ](اِ) نوعی از سعتر بستانی که برگش دراز باشد.(رشیدی)(از برهان قاطع)(از جهانگیری).سبزی ای است خوردنی که مانند ریحان و ترخان با آن خورند.(انجمن آرا). یکی از احرار بقول با برگهای باریک و مزه تند و معطر که خام و پخته آن را خورند.(یادداشت مرحوم دهخدا). گیاهی است یک ساله از تیره ٔ نعنائیان دارای ساقه های متعدد و برنگ متمایل به قرمز که به حالت وحشی در اروپای جنوبی و آسیا به فراوانی میروید. برگهای آن نرم و متقابل و تقریباً بدون دمبرگ وباریک و نوک تیز و پوشیده از کرک و دارای تارهای غده ای فراوان اسانس دار است، گلهایش ارغوانی و به طور مجتمع در نقاط مختلف ساقه های متعدد آن قرار گرفته است. از این گیاه اسانسی حاصل میشود که به صورت مایعی بی رنگ یا مایل به زردی است. سر شاخه های گلدار و برگهای آن بوی معطر و اثر نیرودهنده و تسهیل کننده عمل هضم و مقوی معده و مدر و بادشکن دارد. این گیاه در ایران جزو سبزی های خوراکی به صورت خام و پخته در اغذیه مصرف میشود ندغ. صعترالبر.(فرهنگ فارسی معین). و نیزرجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 249 و کارآموزی داروسازی ص 214 شود. || ماله ٔ بنایان و گلکاران. آلتی که بدان کاهگل و گچ بر دیوار مالند.(برهان قاطع)(از انجمن آرا)(از جهانگیری)(رشیدی)(از واژه ٔ اوستائی مرز به معنی مالیدن است). || چراغدان.(جهانگیری)(رشیدی)(انجمن آرا)(برهان قاطع). مزره [به تقدیم زاء بر راء] هم به این معنی گفته اند.(رشیدی)(برهان قاطع). رجوع به مزره شود. || موش.(رشیدی)(انجمن آرا)(برهان قاطع) فاره.(برهان قاطع). رجوع به مرز و مرزنگوش و حواشی آن شود.

خواص. [خ َوْاص ص] (اِخ) ابراهیم. از بزرگان صوفی است. رجوع به ابراهیم خواص شود.

خواص. [خ َ واص ص] (ع اِ) مردمان خاص.ضد عوام. (ناظم الاطباء). ج ِ خاصّه. نزدیکان. مقربان: احمد و شکر خادم تنی چند از خواص و طبیب و حاکم لشکر را بخواندند و گفتند... (تاریخ بیهقی).و خواص قوم او را نزدیک وی آوردند تا با وی سخن گویند مگر وی جواب دهد. (تاریخ بیهقی). چون دیدند که سلیمان [بن عبدالملک] را طبع خوش گشت و بساط انبساط گسترانید یکی از جمله ٔ خواص پرسید و گفت ملک این برمک را... (تاریخ بخارای نرشخی). تا چنانکه خواص مردمان برای شناختن تجارب بدان مایل باشند عوام به سبب هزل هم بخوانند. (کلیله و دمنه). و رسیدن آن بخواص و عوام... ظاهر دارد. (کلیله و دمنه).... نمودار سیاست خواص و عوام ساخت. (کلیله و دمنه). و دلهای خواص و عوام... بر طاعت و عبودیت بیارمید. (کلیله و دمنه).
بمطلع خرد و مقطع نفس که در او
خلاص جان خواص است از این خراس خراب.
خاقانی.
سلطان با خواص غلامان خویش حمله کرد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی). خبر بسلطان رسید با جمعی از خواص ممالیک خویش برنشست و بمدد جمع شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی). احمد خوارزمی از جمله ٔ خواص حضرت نوح بن منصور سامانی بود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی). لاجرم کافّه ٔ انام از خواص و عوام... (گلستان).
خاطر عام برده ای خون خواص خورده ای
ما همه صید کرده ای خود ز کمند جسته ای.
سعدی (طیبات).
|| وزرای مملکت. || دوست محرم. رفیق محرم. || مصاحب و خدمتکار محرم. پرستاران. خدمتکاران ممتاز. (ناظم الاطباء):
آب دارت ابر نیسان و خواصت آفتاب.
عرفی (از آنندراج).
|| خاصیت ها. منفعتها. فوائد. صفتها، چون: خواص فلان گیاه در طب. (یادداشت بخط مؤلف).
- علم الخواص، علمی است که در آن بحث از خواص مترتبه بر قراآت اسماء الهی و کتب الهی و قراآت ادعیه میشود چه بر این اسماء و دعوات، خواص مناسب با آنها مترتب است. (یادداشت بخط مؤلف). رجوع به کشف الظنون شود.

خواص. [خ َوْ وا] (ع ص) خوص فروش. (ناظم الاطباء). آنکه برگ خرما فروشد. (یادداشت بخط مؤلف). || آنکه برگ خرما بافد زنبیل را. زنبیل باف. زنبیل گر. (یادداشت بخط مؤلف).

مرزه گوش. [م َ زَ / زِ](اِ مرکب) به معنی گوش موش، چه مرزه به معنی موش هم آمده، و ریحانی هم هست که آن را مرزنگوش خوانند.(از برهان). مرزنگوش. رجوع به مرزنگوش شود.

ضد نرمی استخوان، ضد انگل، درمان نقرس وفلج، تقویت کننده عمومی دستگاه گوارش، مفید برای سنگ کلیه، ورم معده، تسکین دهنده آسم وناراحتی های تنفسی یک فنجان در یک لیوان آب سرد بعد از غذا میل شود.

برای سوء هاضمه وتخمیرات روده ونفخ به کار میرود. مقوی معده، ضد اسهال و ضد کرم است. غرغره آن برای گلو درد و دم کرده آن مقوی نیروی جنسی است. از خارج برای زخم های دیر علاج اثر دارد. و حمام جوشانده آن دافع دردهای روماتیسمی و عصبی و تقویت کودکان ضعیف است.

آویشن از تیره ی نعناع که خودرو است، از قطعات آبدنگ، اهرم...

مازه – ستون فقرات

(مَ زِ) (اِ.) گیاهی است یکساله از تیره نعناعیان که دارای ساقه های متعدد و به رنگ مایل به قرمز است. برگ های آن نرم و متقابل و تقریباً بدون دمبرگ و باریک و نوک تیز و پوشیده از کرک و دارای تارهای غده ای فراوان اسانس دار است. این گیاه در ایران جزو سبزی های

گیاهی یک‌ساله از خانوادۀ نعناع با ساقه‌های کوتاه و سرخ‌رنگ و برگ‌های خوش‌بو که به‌عنوان سبزی‌خوردن مصرف می‌شود،

شالیزار

افستنین گیاهی با ریشه های فیبری است. ساقه های آن بلند و صاف است و می تواند به طول 80 یا 120سانتی متر رشد کند. (گاهی حتی به طول 150 سانتی متر هم رشد می کند که به ندرت دیده شده است.) این ساقه های بلند، سبز رنگ و شیار دار هستند. برگ های حلزونی شکل دارد که روی آن خاکستری و زیرش سفید است و همچنین پوشیده شده است از کرک های نقره ای که حاوی دانه های روغنی هستند. برگ های آن معمولا 25 سانتی متر رشد می کنند. این گیاه از اوایل تابستان تا اوایل پاییز گرده افشانی می کند و بذر آن به وسیله ی جاذبه در زمین پراکنده می شود. سپس به طور طبیعی در زمین های بایر، در شیب های سنگی و در حاشیه پیاده روهای مزارع پرورش می یابد.
روش مصرف گیاه افسنتین
می توانید آن را به مدت 3 روز، به صورت دم کرده قبل یا بعد از غذا مصرف کنید.
خواص و مصارف دارویی گیاه افسنتین
افسنتین گیاهی دارویی است، که خود گیاه و روغن آن برای مصارف درمانی استفاده می شود. از افسنتین برای درمان مشکلات سو هاضمه، بی اشتهایی، دل درد، بیماری های مثانه و اسپاسم روده استفاده می شود. افسنتین همچنین مصارف درمانی چون: پایین آوردن تب، بیماری کبد، افسردگی، دردهای عضلانی، از دست دادن حافظه، عفونت های کِرمیِ روده (انگل) دارد. شما می توانید برای افزایش میل جنسی از افسنتین استفاده کنید. برخی از مردم از روغن افسنتین به صورت مستقیم بر روی آرتروز، گزش حشرات، زخم ها و التهاب هایشان استفاده می کنند. از روغن آن جهت کاهش درد استفاده می شود. از افسنتین برای جلو انداختن قائدگی نیز استفاده می شود.
مصارف دیگر گیاه افسنتین
عصاره ی گیاه افسنتین در صابون، لوازم آرایش و عطر و ادکلن به کار می رود. افسنتین در مشروبات الکلی هم استفاده می شود. نوشیدنی الکلیِ اَبسِنث (Absinthe) به عنوان نوشیدنی مورد علاقه ی بزرگانی چون: ون گوگ، پیکاسو، اسکار وایلد، همینگوی و تولوز شناخته شده است. امروزه این نوشیدنی در بسیاری از کشورها از جمله ایالات متحده ی آمریکا ممنوع است اما در کشورهای اتحادیه اروپا مجاز است، تا زمانی که توژون ( (thujone آن کمتر از 35 میلی گرم باشد. (توژون یک ماده ی شیمیایی و سمی روان گردان است، که در افستین یافت می شود.) بوی افسنتین در الکل غلظت توژون را افزایش می دهد. در قدیم از افسنتین به عنوان چاشنی در می انگبین و در مراکش همراه با چای مصرف می شده است.
عوارض جانبی و ایمنی گیاه افسنتین
افسنتین تا زمانی که به صورت موضعی و روی پوست استفاده شود ایمن است و عوارضی ندارد. و همچنین (تا زمانی که حاوی توژون نباشد) می توان رسیده ی این گیاه را در غذا و یا به صورت نوشیدنی تلخ و شیرین مصرف کرد. اما مصرف خوراکیِ افسنتینِ حاوی توژون باعث: تشنج، بی خوابی، بی قراری، گرفتگی عضلات شکم، نارسایی کیله، حالت تهوع، بی حسی، سرگیجه، کرختی دستها و پاها، فلج و مرگ می شود، و استفاده ی آن روی پوست باعث قرمزی و سوزش پوست می شود.
هشدار برای زنان باردار و بیماران خاص
مصرف افسنتین در زمان بارداری می تواند بسیار خطرناک باشد. مصرف آن در زمان بارداری موجب آزاد شدن توژون در بدن می شود و می تواند رحم را به خطر بی اندازد. بهترین نوع مصرف آن در زمان بارداری روی پوست است. زیرا به اندازه ی کافی امن است. استفاده ی افسنتین برای کسانی که آلرژی دارند توصیه نمی شود. اگر آلرژی دارید و می خواهید از این گیاه استفاده کنید حتما با پزشک مخصوص خود مشورت کنید. لازم به ذکر است که مصرف این گیاه برای کسانی که خون ریزی داخلی دارند ممنوع است زیرا خونریزی را تشدید می کند. مصرف افسنتین برای بیماران خونی پورفیریا (porphyria) باعث تشدید بیماری می شود. استفاده از روغن افسنتین می تواند موجب نارسایی کلیه شود. همچنین مصرف آن در بعضی افراد منجر به صرع شده است. این گیاه در افرادی که مستعد هستند تاثیر مخرب بیشتری دارد.

مقدار مصرف داروی گیاهی افسنتین
مقدار مناسب افسنتین به چندین عامل از جمله سن، سلامتی و چند شرایط دیگر بستگی دارد. در این زمان اطلاعات علمی کافی برای تعیین دوز مناسب افسنتین وجود ندارد. با خاطر داشته باشید که این محصولات بر گرفته از دل طبیعت هستند و الزاماً ایمن نیستند و دوز های صحیح آن برای مصرف بسیار مهم است. فراموش نکنید که حتما قبل از مصرف هر گونه داروی گیاهی و طبیعی با پزشک متخصص یا مخصوص خود مشورت کنید.
مصرف خودسرانه ی این داروهای گیاهی به هیچ عنوان پیشنهاد نمی شود.

منبع: WebMD/Wikipedia

993