معنی از قبیله هاى سرخ پوست

آپاچى

آپاچی

ایل، طایفه

سرخ پوست. [س ُ] (ص مرکب، اِ مرکب) نام طایفه ای است. نژاد سرخ. یکی از نژادهای پنجگانه ٔ بشر. هندیان آمریکای شمالی. وجه تسمیه ٔ آنان بدین نام آن است که ایشان پوست بدن خود را با گل سرخ رنگ میکنند. رنگ بدنشان بیشتر خرمایی است. آنان به قبایل متعدده تقسیم شده اند و بسیار جنگجو و در شکار ماهر و در سواری زبردست هستند و زندگی سختی را در میان جنگلها ادامه میدهند. پس از آنکه با کمال یأس مدتها با اروپاییان جنگیدند عاقبت آرام گرفتند و در منطقه ٔ هندی در مغرب امریکای شمالی مستقر گردیدند. (یادداشت محمد معین).

قبیله. [ق َ ل َ / ل ِ] (ع اِ) گروه از فرزندان یک پدر. (منتهی الارب). گروهی مردم از یک پدر. (ترجمان علامه ٔ جرجانی). جماعتی را گویند که از یک پدر باشند. (برهان). || پاره ای از کله ٔ سر فراهم آمده با پاره ٔ دیگر. ج، قبایل. || دوال لگام. || سنگ بزرگ سر چاه. (منتهی الارب).

آپاچی

ساکنان بومی آمریکا که پوستی به رنگ قهوه‌ای روشن دارند و اکنون نسلشان رو به انقراض است،

گروهی از مردم دارای نژاد، سنت، دین، و فرهنگ مشترک،
گروهی از فرزندان یک پدر،

طائفه، عشیره، قبیله

(قَ لَ یا لِ) [ع. قبیله] (اِ.) طایفه، گروه. ج. قبایل.

کاروان

پسرانه، توانایی، توان، سلطه و نفوذ

گروه، گروهی از فرزندان یک پدر

آل، اعقاب، ایل، تبار، تیره، جماعت، دودمان، شعب، طایفه، عشیره

Abstammung (f), Sippe (f), Stamm (m), Volksstamm (m)

1489