معنی استانی در پاکستان با مرکزیت لاهور

لغت نامه دهخدا

مرکزیت

مرکزیت. [م َ ک َ زی ی َ](ع مص جعلی، اِمص) مرکزیه. مرکز بودن. تمرکز.


لاهور

لاهور. (اِخ) نام شهری به هندوستان، کرسی پنجاب. دارای ششصد و هفتاد و دو هزارتن سکنه. اقامتگاه قدیم سلاطین مغول. آن را دارالسطنه گفته اند و نبات لاهوری از آنجاست. للاوهور. لاهنور.


استانی

استانی. [اُ] (ص نسبی) منسوب به یکی از چهار استان بغداد. رجوع به استان شود. و هبهاﷲ استانی بن عبدالصمد به یکی از آن چهار استان منسوب است. (از منتهی الارب).

استانی. [اِ] (ص نسبی) منسوب به استان، یکی از قرای سمرقند در سه فرسنگی آن. (انساب سمعانی).


پاکستان

پاکستان. [ک ِ] (اِخ) (از: پاک = بخش + ستان «پسوند» ضمناً نشانه ٔ اختصاری پنج بخش: پنجاب، افغانی (صوبه سرحد)، کشمیر، سند، بلوچستان پاکستان) قانون استقلال هند در 4 ژوئیه ٔ 1947 م. (آدینه ٔ 12 تیر 1326 هَ. ش.) از مجلس عوام انگلستان گذشت و بموجب آن در اوت 1947 م. از متصرفات انگلیسی هند، دو کشور پاکستان و هندوستان بوجود آمد. استقلال پاکستان مرهون کوشش بسیار مرحوم محمدعلی جناح است. پاکستان به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم میشود و مساحت کل آن 9350000 کیلومتر مربع است که از این مقدار 329000 کیلومتر مربع مساحت پاکستان غربی است. پاکستان غربی شامل بلوچستان، ایالت افغان، پنجاب، سند، و پاکستان شرقی شامل دو ناحیه ٔ بنگال و آسام است. رود سند پاکستان غربی و شعب رودهای گنگ و براهماپوترا پاکستان شرقی را مشروب می سازد. پاکستان حکومت جمهوری دارد و پایتخت آن شهر راول پندی است، سابقاً کراچی پایتخت بوده است. محصولات عمده ٔ آن برنج، گندم، پنبه، چای، نیشکر، الیاف گیاهی، پشم و پوست است. ذخایر زیرزمینی نمک، گوگرد، گچ، کرومیت، نفت، زغال، پنبه ٔ کوهی آنتیموان و غیره است. در 28 مه 1955 قانون اساسی جدید پاکستان تصویب گردید و در 23 مارس 1956 ژنرال اسکندرمیرزا به ریاست جمهوری رسید. 88% مردم آن مسلمان و بقیه هندو و مسیحی و عده ٔ کمی زردشتی و بودایی هستند. زبانهای رسمی آن اردو، انگلیسی و بنگالی است.

فرهنگ فارسی آزاد

لاهور

لاهُور، شهر قدیمی و تاریخی و مرکز پنجاب در غرب پاکستان و نزدیک هندوستان،

واژه پیشنهادی

کشور لاهور

پاکستان

مترادف و متضاد زبان فارسی

مرکزیت

تجمع، تمرکز

فرهنگ فارسی هوشیار

لا مرکزیت

عدم مرکزیت بی کیانی (مصدر) نداشتن مرکز عدم مرکزیت.


مرکزیت

تمرکز، مرکز بودن

گویش مازندرانی

شکر لاهور

از انواع نیشکر بومی شده که اصل آن از لاهور است

فرهنگ معین

مرکزیت

مرکز بودن، تمرکز و تجمع امور در یک محل. [خوانش: (مَ کَ یَّ) [ازع.] (مص جع.)]

معادل ابجد

استانی در پاکستان با مرکزیت لاهور

2182

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری