معنی استتار
لغت نامه دهخدا
استتار. [اِ ت ِ تا] (ع مص) در پرده شدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب). در پرده پنهان گردیدن. (غیاث). پوشیده گردیدن. (منتهی الارب). پوشیدگی. اختفاء. تواری. || پوشاندن. پوشانیدن. نهان کردن. پنهان کردن. اخفاء. || پرهیز کردن. (از منتهی الارب). || مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون آرد: استتار در لغت در پرده شدنست. و نزدشعراء آنست که حرفی بجهت استقامت وزن بحرفی بپوشد، مثلاً عین را الف خواند. و این از عیوبست. و مُستتر نزد نحویان قسمیست از ضمیر و آنرا مُستَکِن ّ نیز نامند. و در ضمن معنی لفظ ضمیر شرح آن بیان گردد. ان شاءاﷲ تعالی. || استتار کوکب، پنهان شدن کوکبی در وراء کوکبی دیگر.
فرهنگ معین
(مص ل.) پوشیده شدن، پنهان شدن، (مص م.) پنهان کردن. [خوانش: (اِ ت ِ) [ع.]]
فرهنگ عمید
پنهان شدن، پوشیدگی،
پنهان کردن،
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
اختفا، پنهانسازی، پوشش، مستورسازی، نهانسازی
فرهنگ فارسی هوشیار
پنهان کردن چیزی
فرهنگ فارسی آزاد
اِسْتِتار، پوشیده شدن، درپرده شدن، پنهان گردیدن، پوشانیدن و پنهان کردن، روی نهفتن و در پرده شدن،
معادل ابجد
1062