معنی استحکام
لغت نامه دهخدا
استحکام. [اِ ت ِ] (ع مص) استوار شدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). استواری. استوار گردیدن. (منتهی الارب). حصانت. محکمی.اِحکام: الحمد ﷲ الذی انتخب امیرالمؤمنین من اهل تلک المله التی علت غراسها و رست اساسها و استحکمت ارومتها. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 299). عقده ٔ آن مناکحت به استحکام رسانیدند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 395).
فرهنگ معین
(مص ل.) محکم شدن، استوار شدن، (اِمص.) استواری، جمع استحکامات. [خوانش: (اِ تِ) [ع.]]
فرهنگ عمید
استوار شدن، استواری،
استوار کردن امور،
حل جدول
استقامت، استواری، تحکیم
مترادف و متضاد زبان فارسی
استقامت، استواری، تحکیم، تقویت، ثبات، حصانت، محکمی
فارسی به انگلیسی
Consistency, Integrity, Solidity, Soundness, Stability, Steel, Strength, Sturdiness, Support, Tenacity
فارسی به عربی
حصباء، صوان، عمود فقری، قوه، ماده، مقاومه، اِحْتِکامٌ
فرهنگ فارسی هوشیار
استوار شدن، استواری
فرهنگ فارسی آزاد
اِسْتِحْکام، محکم کردن، استوار نمودن، محکم شدن، استوار شدن، استواری خواستن،
فارسی به آلمانی
Ru.ckgrat
معادل ابجد
530