معنی استشمام

بو کشیدن، بوئیدن، بو یافتن از چیزی، استشمام کردن

استشمام. [اِ ت ِ] (ع مص) بو کردن. بوئیدن. (غیاث). بو یافتن از چیزی. انبوئیدن. (برهان). بوی بردن. بو کشیدن. شنیدن. شم ّ. || بوئیدن خواستن. (منتهی الارب). طلب بو کردن. بوی کردن خواستن.
- استشمام کردن، بوئیدن. استنشاق کردن.

بو کشیدن، بوییدن،

بو کردن، بوییدن

بو کردن - بوییدن

اِسْتِشْمام، بوئیدن، بو کشیدن، درک بوئی را نمودن،

بو کردن، بوییدن، دریافتن. [خوانش: (اِ تِ) [ع.] (مص م.)]

بو کردن، بوییدن

بوکشیدن

بوکشیدن

استنشاق، بو کردن، بویش، بوییدن

رائحه

استنشق

Einatmen, Inhalieren

استشمام

842