معنی استشمام
لغت نامه دهخدا
استشمام. [اِ ت ِ] (ع مص) بو کردن. بوئیدن. (غیاث). بو یافتن از چیزی. انبوئیدن. (برهان). بوی بردن. بو کشیدن. شنیدن. شم ّ. || بوئیدن خواستن. (منتهی الارب). طلب بو کردن. بوی کردن خواستن.
- استشمام کردن، بوئیدن. استنشاق کردن.
فرهنگ معین
بو کردن، بوییدن، دریافتن. [خوانش: (اِ تِ) [ع.] (مص م.)]
فرهنگ عمید
بو کشیدن، بوییدن،
حل جدول
بو کردن، بوییدن
فرهنگ واژههای فارسی سره
بو کردن، بوییدن
کلمات بیگانه به فارسی
بو کردن - بوییدن
مترادف و متضاد زبان فارسی
استنشاق، بو کردن، بویش، بوییدن
فارسی به عربی
رائحه
فرهنگ فارسی هوشیار
بو کشیدن، بوئیدن، بو یافتن از چیزی، استشمام کردن
فرهنگ فارسی آزاد
اِسْتِشْمام، بوئیدن، بو کشیدن، درک بوئی را نمودن،
معادل ابجد
842