معنی استملاک

استملاک. [اِ ت ِ] (ع مص) تملک. بملک گرفتن. تصرف.
- استملاک کردن، مالک شدن.

(اِ تِ) [ع.] (مص م.) تملک، به ملک گرفتن، تصرف کردن.

جایی را ملک خود قرار دادن و آن را مالک شدن،

مالک شدن

تسخیر، تصرف، تملک

فراگیری , اکتساب , استفاده , مالکیت , تصرف , تصاحب , تملک

‎ هیرخواهی (هیر ملک)، هیرداری (مصدر) تملک به ملک گرفتن تصرف کردن.

اِسْتِمْلاک، مالک شدن، به ملکیت گرفتن،

552