معنی استپ | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

استپ

استپ. [اِ ت ِ] (فرانسوی، اِ) (از روسی استپژ) نامی که روسها به هر جلگه ٔ وسیع گیاه ناک اروپا و آسیا دهند.

فرهنگ معین

استپ

(اِ ت ِ) [فر.] (اِ.) جلگه وسیع و بی - درخت، علفزار.

(اِ سْ تُ) [فر.] فرمان ایست، بایست.

فرهنگ عمید

استپ

جلگۀ وسیع علفزار بدون درخت در نواحی نیمه‌خشک،

فرمان ایست، بایست،
(اسم) نور بالای چراغ‌های جلو خودرو که معمولاً با دستۀ راهنما یا کلید زیر پا قطع و وصل می‌شود،
(اسم مصدر) (ورزش) در فوتبال، نگه داشتن و کنترل توپ با پا یا سینه،