معنی اسطوره

اسطوره. [اُ رَ] (ع اِ) اسطور. اسطاره. سخن پریشان و بیهوده. سخن باطل. (غیاث). || افسانه. (مهذب الاسماء) (غیاث). ج، اساطیر:
قفل اسطوره ٔ ارسطو را
بر در احسن الملل منهید.
خاقانی.

افسانه، قصه، سخن بیهوده و پریشان، جمع اساطیر. [خوانش: (اُ طُ رِ) [ع.] (اِ.)]

قصه‌ها و حکایت‌های بازمانده از دوران باستان دربارۀ خدایان، قهرمانان، و به ‌وجود آمدن اشیا و حوادث،

افسانه، داستان

افسانه، داستان، استوره

افسانه

افسانه، داستان، قصه،
(متضاد) تاریخ

Fable, Myth

efsane

اسطوره

قصه وحکایت

اُسْطُورَه، افسانه، قصه، سخن پریشان (جمع: اَساطِیر)،

mito

281