معنی اشغالگر

اشغالگر. [اِ گ َ] (ص مرکب) آنکه شهر یا محلی را تصرف کند و غالباً بر کسانی اطلاق میشود که برخلاف حق و بزور جائی را میگیرند.

(~. گَ) [ع - فا.] (ص فا.) شخص یا نیرویی که جایی را به زور و برخلاف حق تصرف کند.

آن‌که به‌زور و برخلاف حق جایی را تصرف می‌کند،
سپاهیانی که به‌ زور به کشور دیگر داخل شده و تمام یا قسمتی از آن را تصرف کنند،

متصرف

متصرف، مهاجم

Occupier

بزور جائی را تصرف کردن

1552