معنی اضافه

افزودن، در دستور زبان فارسی نسبت دادن کلمه ای است به کلمه دیگر برای تمام کردن معنی. [خوانش: (اِ فِ یا فَ) [ع. اضافه] (مص م.)]

باقی‌مانده،
بیش از مشخص، زیادی،
(اسم مصدر) نسبت کردن چیزی را به سوی چیزی،
(اسم مصدر) افزودن چیزی به چیز دیگر،
(اسم مصدر) (ادبی) در دستور زبان، نسبت دادن یا ملحق ساختن اسمی است به اسم دیگر که جزء اول را مضاف و جزء دوم را مضاف‌الیه می‌گویند و علامت آن کسره‌ای است که به آخر مضاف افزوده می‌شود: شاگردِ دبستان (شاگرد مضاف و دبستان مضاف‌الیه است). δ در برخی از کلمات کسرۀ اضافه را حذف می‌کنند و آن را فک اضافه می‌گویند: صاحب‌دل، صاحب‌خانه، صاحب‌هنر، پدرزن، دخترخاله، و پسرعمه. در اسم‌های مختوم به الف یا واو «ی» افزوده می‌شود: خدایِ جهان، سخنگویِ دولت. در اسم‌های مختوم به های غیرملفوظ به جای «ی» علامتی شبیه همزه (که کوتاه‌شدۀ حرف «ی» می‌باشد) در بالای «ه» می‌گذارند: جامهٴ او، خانهٴ من،

زیادی

افزون، افزایش، جمع، علاوه

Else, Excess, Extra, Sur-, Surplus, Super-, Supplement

اضافه، زیاده، فائض، وصول

زیاد، افزودگی

scarto

addizione

Zugang, Zusatz

887