معنی افتا

افتا. [اُ] (ص) مأخوذ از افتادن. ساقط افتادن. (ناظم الاطباء).

(اُ) [ع.] (مص ل.) فتوا دادن، حکم صادر کردن.

فتوی دادن،

فتوا دادن

ظرفی مسی و دسته دار برای برداشتن آب که نوعی آفتوبه است

آفتاب

(مصدر) فتوی دادن حکم صادر کردن.

482