معنی اقیانوس
لغت نامه دهخدا
اقیانوس. [اُ / اِق ْ] (معرب، اِ) نامی است که یونانیان باستان و اروپائیان به بحر محیط اطلاق میکنند. عرب این نام را پذیرفته و معرب ساخته اند. به این اسم آن مقدار آبی را که سه ربع از کره ٔ زمین یعنی 374 میلیون کیلومتر مربع را احاطه کرده است می نامند. علمای جغرافیا نوعاً اقیانوس را تقسیم کرده اند به: 1- اقیانوس منجمد شمالی. 2- اقیانوس منجمد جنوبی. 3- اقیانوس اطلس. 4- اقیانوس کبیر که جزء غربی آنرا اقیانوس هندنیز مینامند. (ناظم الاطباء). اوقیانوس:
در آن ژرف دریا شگفتی بماند
که یونانیش اوقیانوس خواند.
نظامی.
فرهنگ معین
(اُ) [معر.] (اِ.) مأخوذ از یونانی. دریای بسیار بزرگ.
فرهنگ عمید
بحر محیط، دریای بسیاربزرگ، هر یک از پنج پهنۀ گستردۀ آب شور با دریاها و جزیرههای بسیار که به هم متصل هستند و اطراف کرۀ زمین را فرا گرفتهاند،
حل جدول
پهناب، بحر محیط
فرهنگ واژههای فارسی سره
ابردریا، ژرف دریا
مترادف و متضاد زبان فارسی
بحر، دریا، قلزم، یم،
(متضاد) بر، خشکی
فارسی به انگلیسی
Brine, Main, Ocean
فارسی به ترکی
okyanus
فارسی به عربی
محیط
فرهنگ فارسی هوشیار
دریای بسیار بزرگ را گویند
فارسی به ایتالیایی
oceano
فارسی به آلمانی
Meer (n), Ozean (m)
واژه پیشنهادی
بحر
معادل ابجد
228