معنی الدنگ
لغت نامه دهخدا
الدنگ. [اَ دَ] (ص) بلندبالا و نادان. احمق با قدی دراز. شخص دراز و سبک عقل. کلمه ایست تحقیر را بیشتر برای مرد بلندقد. || لوده و بی غیرت و بی کار و بار: با الدنگها راه مرو بیعار میشوی.
فرهنگ معین
بی عار، ولگرد، بی غیرت، بی کاره، مفت خوار. [خوانش: (اَ دَ) (عا.) (ص.)]
فرهنگ عمید
بیعار،
لوده،
بیکاره،
مفتخور،
ولگرد و بیسروپا،
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Hobo, Scoundrel
فرهنگ فارسی هوشیار
بلند بالا و نادان، سبک عقل، احمق با قدی دراز و بلند
فرهنگ عوامانه
لوده و بی غیرت و بی کار و بار.
معادل ابجد
105