معنی انسولین

لغت نامه دهخدا

انسولین

انسولین. [اَ] (فرانسوی، اِ) در اصطلاح شیمی و پزشکی، ماده ایست که در بدن تولید گردد و قند خون را منظم سازد. (فرهنگ فارسی معین).

حل جدول

انسولین

جهت درمان نوعی دیابت استفاده می‌شود

تنظیم کننده قند خون

جهت درمان نوعی دیابت استفاده می شود


کاشف فرمول انسولین

سانگر


هورمونى تراویده شده از پانکراس

انسولین


جهت درمان نوعی دیابت استفاده می‌شود

انسولین


داروی مرض دیابت

انسولین

داروها

انسولین

کنترل دیابت قندی , کتواسیدوز دیابتی , دیابت ناشی از حاملگی

فرهنگ فارسی هوشیار

انسولین

ماده ای که در بدن از یاخته های لوزالمعده تراوش و داخل خون میشود و مواد قندی را در بدن تنظیم می کند

فرهنگ معین

انسولین

(اَ سُ) [انگ.] (اِ.) ماده ای است که در بدن تولید گردد و قند خون را منظم سازد.

فرهنگ عمید

انسولین

(زیست‌شناسی) هورمونی که در بدن از سلول‌های لوزالمعده تراوش می‌شود و داخل خون می‌گردد و مواد قندی را در بدن تنظیم می‌کند،
(پزشکی) دارویی که برای بیماران مبتلا به دیابت تجویز می‌شود،

فارسی به عربی

انسولین

انسیولین

فارسی به ایتالیایی

معادل ابجد

انسولین

207

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری