معنی انسولین
لغت نامه دهخدا
انسولین. [اَ] (فرانسوی، اِ) در اصطلاح شیمی و پزشکی، ماده ایست که در بدن تولید گردد و قند خون را منظم سازد. (فرهنگ فارسی معین).
حل جدول
جهت درمان نوعی دیابت استفاده میشود
تنظیم کننده قند خون
جهت درمان نوعی دیابت استفاده می شود
کاشف فرمول انسولین
سانگر
هورمونى تراویده شده از پانکراس
انسولین
جهت درمان نوعی دیابت استفاده میشود
انسولین
داروی مرض دیابت
انسولین
داروها
کنترل دیابت قندی , کتواسیدوز دیابتی , دیابت ناشی از حاملگی
فرهنگ فارسی هوشیار
ماده ای که در بدن از یاخته های لوزالمعده تراوش و داخل خون میشود و مواد قندی را در بدن تنظیم می کند
فرهنگ معین
(اَ سُ) [انگ.] (اِ.) ماده ای است که در بدن تولید گردد و قند خون را منظم سازد.
فرهنگ عمید
(زیستشناسی) هورمونی که در بدن از سلولهای لوزالمعده تراوش میشود و داخل خون میگردد و مواد قندی را در بدن تنظیم میکند،
(پزشکی) دارویی که برای بیماران مبتلا به دیابت تجویز میشود،
فارسی به عربی
انسیولین
فارسی به ایتالیایی
insulina
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
207