معنی اهران
لغت نامه دهخدا
اهران. [اَ] (اِ) تیشه ٔ درودگری و تبر. (ناظم الاطباء). تیشه ٔ درودگری. (برهان) (انجمن آرا) (هفت قلزم) (آنندراج):
بکاه ار کوه کندن دست دادی
نه اهران بایدی نه اوستادی.
نزاری قهستانی (از انجمن آرا).
فرهنگ عمید
تیشۀ درودگری،
حل جدول
معادل ابجد
257