معنی اهل خانه
لغت نامه دهخدا
اهل خانه. [اَ ل ِ ن َ / ن ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) ساکنان خانه. اهل بیت: پیش از آنکه با اهل خانه سخنی گوید اهل او به مصلحتی در گنجینه درآمد. (انیس الطالبین ص 147). || به کنایه، زن. زوجه. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به اهل بیت شود.
حل جدول
خانمان
فارسی به انگلیسی
House, Household, Denizen
فارسی به عربی
منزل
فارسی به آلمانی
Das haus, Haus (n), Rente (f), Unterkunft (f)
معادل ابجد
692