معنی اوریون
لغت نامه دهخدا
اوریون. [اُ] (فرانسوی، اِ) بناگوشی. بیماری عفونی مسری ناشی از ویروس. علائمش آماس و دردناکی غده ٔ بناگوشی و غدد دیگر بزاق و تب، و کمونش 12 تا 26 روز است. یک دفعه ابتلای به آن ایمنی همیشگی میدهد. ممکن است سبب ورم بیضه و عقم (قطع نسل) شود. (دایرهالمعارف فارسی).
فرهنگ عمید
بیماری ویروسی در دو غدۀ بناگوشیِ که زیر مجرای شنوایی قرار دارد تولید می‌شود و موجب آماس و التهاب آن‌ها می‌گردد، بناگوشک،
حل جدول
ورم بناگوش
فرهنگ فارسی هوشیار
فرانسوی گوش گولی از بیماری ها (گویش گیلکی) خشج هم آوای رنج
معادل ابجد
273