معنی اوریون

لغت نامه دهخدا

اوریون

اوریون. [اُ] (فرانسوی، اِ) بناگوشی. بیماری عفونی مسری ناشی از ویروس. علائمش آماس و دردناکی غده ٔ بناگوشی و غدد دیگر بزاق و تب، و کمونش 12 تا 26 روز است. یک دفعه ابتلای به آن ایمنی همیشگی میدهد. ممکن است سبب ورم بیضه و عقم (قطع نسل) شود. (دایرهالمعارف فارسی).

فرهنگ عمید

اوریون

بیماری ویروسی در دو غدۀ بناگوشیِ که زیر مجرای شنوایی قرار دارد تولید می‌شود و موجب آماس و التهاب آن‌ها می‌گردد، بناگوشک،

فرهنگ فارسی هوشیار

اوریون

فرانسوی گوش گولی از بیماری ها (گویش گیلکی) خشج هم آوای رنج

انگلیسی به فارسی

Mumps

اوریون


Munps Measles Rubella

واکسن سه گانه (سرخک، سرخچه، اوریون)

واژه پیشنهادی

گویش مازندرانی

چاکتو

بیماری درد گلو اوریون

معادل ابجد

اوریون

273

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری