معنی اوریون
لغت نامه دهخدا
اوریون. [اُ] (فرانسوی، اِ) بناگوشی. بیماری عفونی مسری ناشی از ویروس. علائمش آماس و دردناکی غده ٔ بناگوشی و غدد دیگر بزاق و تب، و کمونش 12 تا 26 روز است. یک دفعه ابتلای به آن ایمنی همیشگی میدهد. ممکن است سبب ورم بیضه و عقم (قطع نسل) شود. (دایرهالمعارف فارسی).
فرهنگ عمید
بیماری ویروسی در دو غدۀ بناگوشیِ که زیر مجرای شنوایی قرار دارد تولید میشود و موجب آماس و التهاب آنها میگردد، بناگوشک،
حل جدول
ورم بناگوش
بیماری اوریون
بناگوشک
بیماری ورم بنا گوش
اوریون
ورم بناگوش
اوریون
بیماری ورم بناگوش
اوریون
ورم غده بناگوش
اوریون
بیماری فصل بهار
اوریون
ورم غده بناگوشی
اوریون
فرهنگ فارسی هوشیار
فرانسوی گوش گولی از بیماری ها (گویش گیلکی) خشج هم آوای رنج
انگلیسی به فارسی
واژه پیشنهادی
اوریون
گویش مازندرانی
بیماری درد گلو اوریون
معادل ابجد
273