معنی اکالیپتوس

لغت نامه دهخدا

اکالیپتوس

اکالیپتوس. [اُ] (فرانسوی، اِ) (اصطلاح گیاه شناسی) نام درختچه ای از تیره ٔ موردی ها که از درختان مناطق گرمسیر استرالیایی و دارای دم برگهای معطر است. (از گیاه شناسی گل گلاب ص 262). انواع مختلفی از زینتی و جز آن دارد. (یادداشت مؤلف). درختی از تیره ٔ موردیها که در استرالیا جنگلهای انبوهی را تشکیل می دهد و ارتفاع آن به 145 گز و محیط تنه ٔ آن به 25 گز می رسد. (از فرهنگ فارسی معین).

فرهنگ معین

اکالیپتوس

(اُ) [لا.] (اِ.) درختی از تیره موردی ها، همیشه سبز با برگ های دراز و نوک تیز مانند بید. جوشانده برگ های تازه یا خشک آن برای بیماری های تنفسی و انفلوانزا مفید است.

فرهنگ عمید

اکالیپتوس

درختی همیشه سبز از درختان بومی استرالیا با برگ‌های دراز و نوک‌تیز شبیه برگ بید که اسانس آن برای ضد‌عفونی کردن مجاری تنفس، سل ریوی، برونشیت، آنفلوانزا، و مالاریا نافع است،

حل جدول

اکالیپتوس

از درختان بومی استرالیا

فرهنگ واژه‌های فارسی سره

اکالیپتوس

بیدبویه، پشه رم

فرهنگ فارسی هوشیار

اکالیپتوس

درختی است همیشه سبز که برگهایش جهت ضدعفونی کردن مجاری تنفس و سل و ریه نافع است

معادل ابجد

اکالیپتوس

530

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری