معنی اکالیپتوس
لغت نامه دهخدا
اکالیپتوس. [اُ] (فرانسوی، اِ) (اصطلاح گیاه شناسی) نام درختچه ای از تیره ٔ موردی ها که از درختان مناطق گرمسیر استرالیایی و دارای دم برگهای معطر است. (از گیاه شناسی گل گلاب ص 262). انواع مختلفی از زینتی و جز آن دارد. (یادداشت مؤلف). درختی از تیره ٔ موردیها که در استرالیا جنگلهای انبوهی را تشکیل می دهد و ارتفاع آن به 145 گز و محیط تنه ٔ آن به 25 گز می رسد. (از فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ معین
(اُ) [لا.] (اِ.) درختی از تیره موردی ها، همیشه سبز با برگ های دراز و نوک تیز مانند بید. جوشانده برگ های تازه یا خشک آن برای بیماری های تنفسی و انفلوانزا مفید است.
فرهنگ عمید
درختی همیشه سبز از درختان بومی استرالیا با برگهای دراز و نوکتیز شبیه برگ بید که اسانس آن برای ضدعفونی کردن مجاری تنفس، سل ریوی، برونشیت، آنفلوانزا، و مالاریا نافع است،
حل جدول
از درختان بومی استرالیا
فرهنگ واژههای فارسی سره
بیدبویه، پشه رم
فرهنگ فارسی هوشیار
درختی است همیشه سبز که برگهایش جهت ضدعفونی کردن مجاری تنفس و سل و ریه نافع است
معادل ابجد
530