معنی ایارده

ایارده. [اَ رْ / رِ دَ/ دِ] (اِ) چگونگی پازند است (صحاح الفرس). به معنی پازند است و پازند تفسیر زند که شرح و تفسیر اوستاست. (لغت نامه ٔ اسدی ص 477) اکارده. (یادداشت مرحوم دهخدا). اکرده. (یادداشت مرحوم دهخدا). برخی از مجوسان اگرده اش نیز خوانند. (التنبیه و الاشراف مسعودی). وصورت هر دو (اگرده و ایارده) هر دو به خط پهلوی یکسان است. (یادداشت مرحوم دهخدا). ثم عمل زرادشت تفسیراً عند عجزهم عن فهمه [عن فهم اوستا] و سمّوا التفسیر زیداً [زنداً] ثم عمل للتفسیر تفسیراً و سَمّاه بازید [پازند] ثم عمل علمائهم بعد وفات زرادشت تفسیر التفسیر و سمّوا هذا التفسیر بارده (از مروج الذهب مسعودی):
ببینم آخر روزی به کام دل خود را
گهی ایارده خوانم شها گهی خرده.
دقیقی (از لغت نامه ٔ اسدی ص 486).

تفسیر و شرح کتاب اوستا یا کتاب زند: چه مایه زاهد و پرهیزکار و صومعگی / که نَسَک‌خوان شده از عشقش و ایارده‌گوی (خسروانی: شاعران بی‌دیوان: ۱۲۲)،

تفسیر اوستا

شرح کتاب اوستا

Exegesis

221