معنی ایروان | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

ایروان

ایروان. (اِخ) ارمنی یروان، جمعیت آن در حدود 385000 تن است. کرسی جمهوری شوروی سوسیالیستی ارمنستان، بر رود زانگا، واقعدر میان باغهای میوه و کوهها، بسبب صنایع ماشین سازی و نساجی و شیمیایی از سال 1926م. ببعد جمعیت آن چهار برابر شده است. این شهر در حدود 661 م. بنا شده و قرنها بین ایران و عثمانی دست بدست میشده است. شاه عباس اول آنرا از عثمانیها گرفت (1013 هَ. ق.). در جنگهای ایران و روس در زمان فتحعلی شاه به دست روسها افتاد. در 1218 هَ. ق. بموجب عهدنامه ٔ ترکمنچای به روسیه واگذار شد. در آنجا مسجدی زیبا و چند کاخ از آثار ایرانیان وجود دارد. (از دایره المعارف فارسی).