معنی ایفل | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

ایفل

ایفل. [ف ِ] (اِخ) گوستاو. مهندس فرانسوی (1832- 1923 م.). وی آثار متعدد فلزی و برج معروف به «برج ایفل » پاریس را ساخته است. برج ایفل، به ارتفاع 300 متر که در شان دمارس پاریس به سال 1889م. توسط مهندس ایفل بنا شده و اکنون برای فرستنده ٔ تلویزیون از آن استفاده میشود. (فرهنگ فارسی معین).