معنی بازداشته

لغت نامه دهخدا

بازداشته

بازداشته. [ت َ / ت ِ] (ن مف مرکب) توقیفی. توقیف شده. (لغات فرهنگستان). کسی که در زندان نگاهداشته شده است. محدود. ممنوع. محبوس: و پسر لیث [را] آنجا به قلعه ٔ محمدبن واصل بازداشته بود. (تاریخ سیستان). پس ازاین بیارم آنچه رفت در باب این بازداشته [امیر محمدمحمود] بجای خویش. (تاریخ بیهقی). خبر در پارس افتاد که بازداشته را فردا بخواهند برد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 338). و نسختها نبشتند بنام بازداشتگان تا فرونگیرند. (ایضاً ص 273). امیر وی را پیش خویش نگذاشت و نزدیک مسعود محمد لیث دبیر فرستاد تا چون بازداشته باشد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 530). امیر [مسعود] گفت بهیچ حال اعتماد نتوان کرد بر بازداشتگان. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 265). و بفرمود تا بازداشتگان را بیرون آوردند، هشتصد مرد بودند، همه از فرزندان ساسانیان و دیگر نژاد ملوک. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 95). بفرمود تا همه ٔ بازداشتگان راو اسیران را رها کردند. (مجمل التواریخ و القصص).
چون به شهر آمد از گماشتگان
کرد تحقیق بازداشتگان.
نظامی.
|| محجور.


بازداشته شده

بازداشته شده. [ت َ / ت ِ ش ُ دَ / دِ] (ن مف مرکب) محبوس. زندانی شده. گرفتارشده. مُکَبَّل. (منتهی الارب).

فرهنگ عمید

بازداشته

ممنوع،
محبوس، کسی که در زندان نگه ‌داشته شده،
توقیف‌شده،

حل جدول

بازداشته

منع شده


بازداشته شده

مسدود

موقوف, ممنوع, مسدود

ممنوع

معاف

انگلیسی به فارسی

blocked resistance

مقاومت بازداشته قسمت حقیقی آمپدانس بازداشته.


censored

بازداشته، سانسور شده


censored normal distribution

توزیع نرمال بازداشته

برق و الکترونیک

Blocked Resistance

مقاومت بازداشته، قسمت حقیقی آمپدانس بازداشته

فرهنگ واژه‌های فارسی سره

ممنوع

بازداشته

کلمات بیگانه به فارسی

ممنوع

بازداشته

فرهنگ فارسی هوشیار

حقین

بازداشته، محبوس

معادل ابجد

بازداشته

720

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری