معنی بازنده

لغت نامه دهخدا

بازنده

بازنده. [زَ دَ / دِ] (نف) بازی کننده. (ناظم الاطباء) (آنندراج).مقامر. (منتهی الارب). || مقابل برنده در قمار. || قسمی از کبوتر. (ناظم الاطباء).

فرهنگ معین

بازنده

دارای باخت، شکست خورده، ناموفق، ناکام. [خوانش: (زَ دِ) (ص.)]

فرهنگ عمید

بازنده

بازی‌کننده،
[مقابلِ برنده] کسی که در مسابقه، قمار، و مانند آن شکست بخورد،

حل جدول

بازنده

شکست خورده، مغلوب

بازان

مترادف و متضاد زبان فارسی

بازنده

شکست‌خورده، مغلوب،
(متضاد) برنده

فارسی به انگلیسی

بازنده‌

Loser, Underdog

فارسی به ترکی

بازنده‬

yenilen, kaybeden

فارسی به عربی

فرهنگ فارسی هوشیار

بازنده

بازی کننده، مقابل برنده

معادل ابجد

بازنده

69

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری