معنی بازپرسی

بازپرسی. [پ ُ] (حامص مرکب) عمل بازپرس. استنطاق. (لغات فرهنگستان). || مؤاخذه. بازخواست.

پرسش مکرر، از نظر حقوقی، پرسشی است که بازپرس از مدعی و مدعی علیه یا متهم و یا مرتکب جرم کند و نتیجه را در پرسش نامه ای رسمی نویسد و آن گاه با توجه به جواب ها قرار صادر نماید، عمل بازپرس،

کار و عمل بازپرس، پرسش و سؤال مکرر از متهم، استنطاق،

استنطاق

استنطاق، دادرسی، رسیدگی، سیاست، سین‌جیم، مواخذه، محاکمه، یرغو،
(متضاد) قضاوت، حکم

Hearing, Interrogation

sorgulama

inquisizione

interrogatorio

282