معنی باشرم

آزرمگین

محجوب

باشرم،

پرآزرم، باشرم،

باحیا، باشرم،
شرمگین، شرمسار،

باشرم، باحیا،
[قدیمی] پنهان، پوشیده، درپرده،
(اسم، صفت) [قدیمی، مجاز] بی‌خبر، ناآگاه،

شرمگین، شرمسار، باشرم: گرچه شرمین بود شرمش حرص بُرد / حرص اژدرهاست نه چیزی‌ست خرد (مولوی: ۶۷۷)،

آزرم‌خواه، باشرم و حیا، عفیف،
دادگر،
آن‌که حرمت دیگران را نگه دارد، احترام‌کننده: کسی کاو تو را نیست آزرمجوی / چه جویی چه خواهی از او آبروی (فردوسی: ۷/۵۸۳ حاشیه)،

(~.) (ص مر.) باحیا، باشرم.

(صفت اسم) باحیا باشرم: زنی آزرمی.

(صفت) باحیا باشرم، مودب، با فضیلت با تقوی.

(اسم) باشرم با عفت با آزرم، با تقوی بافضیلت، دادور با نصفت عادل.

(اسم) باشرم با عفت با آزرم، با تقوی بافضیلت، دادور با نصفت عادل.

باآزرم، باتقوا، باحیا، باشرم، باعفاف، باعفت، پارسا، پاک، پاکجامه، پاکدامن، شریف، معصوم، نجیب،
(متضاد) آلوده‌دامن، ناپاک

خجل روی. [خ َ ج ِ] (ص مرکب) شرم زده. خجلت کشیده. شرمگین. با صورت خجلت زده. || مجازاً باحیا. باشرم. باآزرم.

543