معنی بالکن

بالکن. [ک ُ] (فرانسوی، اِ) پالگانه. (لغات فرهنگستان). بالکانه. مهتابی. ایوانچه. خروجی. پالانه. روشن. (یادداشت مؤلف). پیش آمدگی در طبقه ٔ دوم هر ساختمان که معمولاً بداخل اطاق راه دارد و در حکم یک راهرو کم پهنا در جلو اطاق و سایبانی برای طبقه ٔ اول است و در تابستان از آن استفاده شود. معمولاً سرتیرهای آهنی یا چوبی سقف طبقه ٔ اول را قریب یک گز در فضا جلوتر برند و میانشان سقف زنند و بپوشانند و گاه برای حفاظت گرداگرد آنرا نرده گذارند. بالکن معمولاً بی سقف است و حال آنکه غلام گردشی و پاگرد سقف دارد.

Balcony, Loft, Terrace

balkon

ایوان، مهتابی، تراس

ایوان، مهتابی

ایوانگاه

بهار خواب

ایوان

ایوان، مهتابی، لژ، شاه‌نشین

ایوان

ایوان. مهتابی، طبقه بالای تئاتر یا سینما، ایوان کوچک جلوی کاشانه، ایوانک (فره). [خوانش: (کُ) [فر.] (اِ.)]

ایوان نرده‌دار کوچک جلو ساختمان،
سالن فوقانی در سینما، تئاتر، یا مجالس قانون‌گذاری که مشرف به طبقۀ پایین است،

شرفه

مهتابی، ایوانچه، ایوان کوچک جلو عمارت

balcone

terrazza

Balkon (m)

103