معنی بایکال | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

بایکال

بایکال. (اِخ) دریاچه ای واقع در سیبری جنوبی که حدود 37 هزار کیلومتر مربع مساحت دارد و اطراف آن را کوههایی که حدود1400 گز ارتفاع دارند فراگرفته اند. حداکثر عمق آن 960 گز است، دو رودخانه ٔ سلنگا و آنگارا بدان وارد می شوند و تنها یک جزیره بنام اولخون در آن هست. این دریاچه هنگام زمستان یخ میزند. از کنار آن راه آهن میگذرد. (از لاروس). و رجوع به لغات تاریخیه و جغرافیه ٔ ترکی ج 2 ص 56 و قاموس الاعلام زیر عنوان «بایقال » شود.