معنی بتهوون
لغت نامه دهخدا
بتهوون. [ب ِ هَُ وِ] (اِخ) آهنگساز معروف آلمانی متولد در بن بسال 1770 م. و درگذشته بسال 1827 م. او 32 سونات برای پیانو و 17 کاتوئور و 9سمفونی ساخت که همه ٔ آنها آثاری است مشحون از احساسات عمیق و حاکی از قدرت تعبیر. وی در اواخر عمر کر گردید. (از فرهنگ فارسی معین).
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Beethoven
معادل ابجد
469