معنی بددهن
لغت نامه دهخدا
بددهن. [ب َدْ، دَ هََ] (ص مرکب) آنکه بیشتر دشنام گوید. بدزبان. پلیدزبان. زشت گوی. (یادداشت مؤلف). فحش دهنده. ناسزاگوینده. (فرهنگ فارسی معین).
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Foulmouthed
فرهنگ فارسی هوشیار
دشنام گوی، ناسزاگوینده
معادل ابجد
65