معنی برقی

لغت نامه دهخدا

برقی

برقی. [ب َ رَ] (ص نسبی) منسوب به بَرَق بمعنی بره، و برقی بیت کبیری است در خوارزم به بخارا. (از انساب سمعانی). خواجه عبداﷲ برقی از سلسله ٔ خواجگان را این نسبت است. (یادداشت مؤلف).

برقی. [ب َ] (ص نسبی) منسوب به برق در همه ٔ معانی. || هر دستگاه که با خود برق بحرکت درآید یا ایجاد حرکت کند چون چرخ برقی و تراموای برقی و اجاق برقی و غیره. || کسی که بکار برق و ساختن آلات و ادوات که منسوب به آن است پردازد. || بسرعت و بشتاب. زود: برقی برو برگرد.
- کفش برقی، قسمی کفش که از ورنی سازند و براق است.
|| قسمی جامه که از آن رویه ٔ کفش کنند. (یادداشت مؤلف).

برقی. [ب َ قی ی] (اِخ) رجوع به ابوالقاسم شود.

برقی. [ب َ قی ی] (اِخ) رجوع به ابوبکر شود.

برقی. [ب َ قی ی] (ص نسبی) منسوب است به برقه که از اعمال مغرب میباشد. (از انساب سمعانی).

برقی. [ب َ] (ص نسبی) منسوب است به برق رود و آنرا برقه نیز نامند و آن دهی است به قم. (الانساب سمعانی).

برقی. [ب َ قی ی] (اِخ) محمدبن خالد برقی قمی، مکنی به ابوعبداﷲ. از محدثان و از اصحاب حضرت رضا و امام جعفر علیهماالسلام است. بعضی کنیت او را ابوالحسن دانسته اند. ازوست: 1- کتاب العویص. 2- کتاب البقره. 3- کتاب المحاسن. 4- کتاب الرجال. رجوع به الفهرست ابن الندیم شود.


علی برقی

علی برقی. [ع َ ی ِ ب َ] (اِخ) ابن مطلب برقی. محدث بود. رجوع به علی (ابن مطلب...) شود.


ساعت برقی

ساعت برقی. [ع َ ت ِ ب َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) رجوع به ساعت الکتریکی و ساعت شود.

فارسی به انگلیسی

برقی‌

Electric, Electro-, Mains, Power

فرهنگ معین

برقی

مربوط به برق، ویژگی آن چه با برق کار می کند، برق کار، (عا.) فوری، سریع. [خوانش: (بَ) [ع - فا.] (ص نسب.)]

فارسی به عربی

برقی

کهربائی

فارسی به ایتالیایی

برقی

elettronico

حل جدول

برقی

الکتریکی

مترادف و متضاد زبان فارسی

برقی

برقکار، سیم‌کش، منسوب به برق، شتابان، سریع، برق‌آسا، شتابنده

فارسی به آلمانی

برقی

Elektrisch

معادل ابجد

برقی

312

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری