معنی برنده اسکار 2002 بازیگری مرد

حل جدول

برنده اسکار 2002 بازیگری مرد

آدریان برادی

برنده اسکار 2002 بازیگری زن

هالبری

برنده اسکار 1994 بازیگری مرد

تام هنکس

برنده اسکار 1997 بازیگری

جک نیکلسون

برنده اسکار 1935 بازیگری

بت دیویس

برنده اسکار 2004 بهترین بازیگری مرد

شون پن

برنده اسکار 2008 بهترین بازیگری مرد

دانیل دی لوئیس

برنده اسکار 1965 بازیگری زن

جولی کریستی

برنده اسکار 1935 بازیگری زن

بت دیویس

انیمیشین برنده اسکار 2002 میلادی

شهر اشباح

انیمیشین برنده اسکار 2002 میلادی

شهر اشباح

لغت نامه دهخدا

بازیگری

بازیگری. [گ َ] (حامص مرکب) شعبده. بازی نمودن. چشم بندی. فریب:
به بازیگری تیر بازه ببست
چو شد غرقه پیکانش بگشاد دست.
فردوسی.
جهان بازیگری داند مکن با این جهان بازی
که درمانی بدام او اگر چه تیز پروازی.
ناصرخسرو.
درآمد ببازیگری ساختن
چو گردون به انگشتری باختن.
نظامی.
|| رقص. پای کوبی. رقاصی:
چو در زرد حله کنیزان مست
به بازیگری دست داده به دست.
اسدی (گرشاسب نامه).
پس از سر یکی بزم کردند باز
ببازیگری می ده و چنگ ساز.
اسدی (گرشاسب نامه).
بر آراسته قوس را مشتری
زحل در ترازو به بازیگری.
نظامی.
|| شوخی. بیهده. عبث:
مپندار کز بهر بازیگری است
سراپرده ٔ این چنین سرسری است.
نظامی.
|| شیطانی. شیطنت. (یادداشت مؤلف):
گفتم این بازیگری با هر کسی چندین چراست
گفت بازیگر بود کودک که بازاری بود.
حقوری.

بازیگری کردن

بازیگری کردن. [گ َ ک َ دَ] (مص مرکب) عمل بازیگری. به مجاز حیله بازی. شعبده بازی:
پیش دختر نشست روی بروی
تا چه بازیگری کند با شوی.
نظامی (هفت پیکر ص 330).