معنی بروشک

بروشک. [ب ُ ش َ] (اِ) خاک، که به عربی تراب گویند. (از برهان) (از لغت فرس اسدی):
در شب هجرم که سر زد گریه ٔ با دود آه
در بروشک از سرشکم سبزه میروید سیاه.
قطب الدین.

خاک، گرد، غبار،

خاک و غبار

گرد وغبار

528