معنی بزرگترین قمر در منظومه شمسی

گانیمد

برجیس

راه شیری

مشتری

تریتون

تیتان

منظومه شمسی

(مَ مِ ه شَ) (اِمر.) خورشید و سیاراتی که به دورش می چرخند تشکیل منظومه شمسی را می دهند.

منظومه شمسِی، (Solar System) مجموعه 9 سیاره است که با نظم نجومی خاص بدور خورشید می چرخند و عبارتند از: مِرکوری، وِنوس، زمین، ماری، ژوپیتر، ساترن، اورانوس، نپتون، پلوتو (به «سیارات» نیز مراجعه شود)،

سَیّارات مَنظُومه شَمسی، سیاره هائی هستند که به دور خورشید می گردند و بر حسب فاصله از خورشید از نزدیکترین تا دورترین عبارتند از 1-عَطارُد یا تیر Mercury 2- زُهره یا ناهید Venus -زمین 4Earth، مِرّیخ یا بهرام 5Mars- مُشتَری یا هرمز 6Jupiter-زُحَل یا کیوان 7Saturn- اورانوس 8Uranus- نپتون 9Neptun پلوتون Pluton

کهکشان خورشیدی، کهکشان خورشیدی، مهر سامان

کهکشان خورشیدی

مشتری

عمل شمسی و قمری. [ع َ م َ ل ِ ش َ ی ُ ق َ م َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) به اصطلاح مهوسان، طلا و نقره ساختن. (آنندراج): روز و شبی را که کیمیاگر ایجاد به عمل شمسی و قمری خزینه ٔ فیض سازد. (نعمتخان عالی، از آنندراج).

قمر. [ق َ م َ] (اِخ) قمر بنی هاشم، لقبی است که روضه خوانها به عباس بن علی دهند.

2884