معنی بزرگر

بزرگر. [ب َ گ َ] (ص مرکب) برزگر.زارع. کشتکار. (ناظم الاطباء). رجوع به برزگر شود.

بزرگار. [ب َ] (ص مرکب) بزرگر. بُستان کار. برزیگر. زارع. حارث. (یادداشت بخط دهخدا).

براه. [ب ُ] (ص) با زیب و نیکویی. (صحاح الفرس). زیب و نیکویی بود بمردم و غیره. (لغت نامه ٔ اوبهی). مناسب. نیکو. (فرهنگ لغات شاهنامه):
رای ملک خویش کن شاها که نیست
ملک را بی تو نکویی و براه.
بوالمثل.
کارزرگر بزر شود به براه
زر بزرگر سپار و کار بخواه.
عنصری (از حافظ اوبهی).
لاجرم کرد عروسی ز مدیحت جلوه
که به از حور بهشت است گه فر و براه.
سنایی.
و رجوع به بَراه شود.

حارث

(صفت) زارع برزیگر کشتکار.

(اسم) حبه ای که از سیم سازند باندازه یک ارزن: گاورسه چو کرد می ندانی بایدت سپرد زر بزرگر. (ناصر خسرو) یا گاورسه نقره گون. گوهر تیغ.

دهقان

کدخدای خانه، کشاورز، بزرگر، ریش سفید قوم،

فَلّاح، بزرگر، کشاورز، دهقان، زارع- ایضاً: مَلّاح، (جمع: فَلّاحُون، فَلّاحَه)

لامپ بخار سدیم، لامپ تخلیه ای که حاوی بخار سدیم است و از آن برای روشنایی بزرگر اهها استفاده می شود

لامپ بخار سدیم لامپ تخلیه ای که حاوی بخار سدیم است و از آن برای روشنایی بزرگر اهها استفاده می شود.

429