معنی بلاتکلیف

بلاتکلیف. [ب ِ ت َ] (ع ص مرکب) (از: ب + لا (نفی) + تکلیف) بدون تکلیف. بی تکلیف. آنکه نداند چه کار باید بکند. (فرهنگ فارسی معین). که نداند چه بایدش کردن.

(~. تَ) [ع.] (ص.) آن که نداند چه کار باید بکند، بدون تکلیف.

دارای آینده نامعلوم

معطل

دارای آینده نا معلوم

بی برنامه

بی برنامه

پادرهوا، معلق، معوق، نامشخص، نامعلوم،
(متضاد) مشخص، معلوم

Pending

سردرگم

573