معنی بلعیده

بلعیده. [ب َ دَ / دِ] (ن مف) فروبرده شده در حلق. نواریده. (فرهنگ فارسی معین).

اوبرده. [اَ ب ُ دَ / دِ] (ن مف) بلعیده.

اوباریده. [اَ دَ / دِ] (ن مف) بلعیده. رجوع به اوباریدن شود.

مسروط. [م َ](ع ص) بلعیده شده.(از اقرب الموارد). رجوع به سرط شود.

خورده شده

اوباریده

بلعیده

فرو برده شده در حلق

(اسم) بلعیده فرو برده.

(اسم) بلعیده فرو برده.

(اسم او بردن) بلعیده فرو برده.

(اسم) چیزی که از گلو فرو رفته و بلعیده شده.

(اسم) چیزی که از گلو فرو رفته و بلعیده شده.

حضرت یونس (ع)

(خُ دِ) (ص مف.) چیزی که از گلو فرو رفته و بلعیده شده.

121