معنی بلندترین قله آتش فشان آسیا

لغت نامه دهخدا

آتش فشان

آتش فشان. [ت َ ف َ/ ف ِ] (نف مرکب) آن چیز یا آن کس که آتش افشاند.
- طیاره ٔ آتش فشان، کشتی که با آن نفت و آتش بدشمن می افکندند:
مرکبی دریاکش و طیاره ای آتش فشان
گه نشیب و گه فراز و گاه وصل و گاه نای.
منوچهری.
- کوه آتش فشان و آتش افشان، کوهی که از دهانه ٔ آن آب سیه و آتش و خاکستر سوزان بیرون جهد. بُرْکان.

فرهنگ عمید

آتش فشان

افشانندۀ آتش: کوه آتشفشان،
(اسم) (زمین‌شناسی) حفره‌ای در پوستۀ زمین که از دهانۀ آن بخارهای گوگردی و مواد گداخته بیرون آید،
[مجاز] آنچه برق بزند،

اطلاعات عمومی

فرهنگ فارسی هوشیار

فشان

ریزنده و ریزان، آتش فشان، جان فشان

واژه پیشنهادی

بلندترین قله استان تهران

بلندترین قله استان تهران خلنو با ارتفاع ۴۳۸۳ متر است


بلندترین قله استان کرمان

بلندترین قله استان کرمان قله هزار با ارتفاع 4501 متر در کوهی به همین نام و در شهر راین واقع در 100 کیلومتری جنوب شرقی شهر کرمان قرار دارد.


بلندترین قله کشور بلغارستان

قله مُصَلّی

معادل ابجد

بلندترین قله آتش فشان آسیا

2085

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری