معنی بهارخواب
لغت نامه دهخدا
بهارخواب. [ب َ خوا / خا] (اِ مرکب) ایوان یا هر جای بلند برای خوابگاه تابستان. ایوان و دکان و سکویی که به بهاران در آنجا بشب خسبند. (یادداشت بخط مؤلف).
فرهنگ معین
(~. خا) (اِ.) ایوان سرپوشیده ای که بخشی از اطرافش باز است، مهتابی.
حل جدول
تراس
فارسی به انگلیسی
Terrace
معادل ابجد
817