معنی بهره برداری
لغت نامه دهخدا
بهره برداری. [ب َ رَ / رِ ب َ] (حامص مرکب) استفاده از سود چیزی. || عمل برداشتن حاصل زراعت. (فرهنگ فارسی معین). برداشت حاصل. برداشت محصول. برخوردن از سود و نفع. عمل برداشتن حاصل ازکشتی یا کارخانه ای و غیره. برداشت دخل گرو کردن و حاصل مزرعه یا باغی تمتع بردن از عایدات هر عمل. (یادداشت بخط مؤلف). || سهم گرفتن. || بفروش رساندن محصول کارخانه یا معدن. (فرهنگ فارسی معین). || به انباز بردن یا متصرف شدن محصول اعم از کشت و کارخانه. (یادداشت بخط مؤلف).
فرهنگ معین
استفاده از سود چیزی، عمل برداشتن حاصل زراعت، سهم گرفتن، به فروش رساندن محصول کارخانه یا معدن. [خوانش: (~. بَ) (حامص.)]
فرهنگ عمید
بهره برداشتن، سود بردن،
برداشتن حاصل زراعت،
بهدست آوردن و به فروش رساندن محصول کارخانه یا آنچه از معادن استخراج میشود،
حل جدول
انتفاعی
فارسی به انگلیسی
Exploitation
فارسی به عربی
استغلال
فرهنگ فارسی هوشیار
استفاده از سود چیزی، برداشت محصول، حاصل مزرعه و باغ
معادل ابجد
629